Çocuk Gelişiminde Oyun ve Etkileri

Derleme Makale

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.11351186

Anahtar Kelimeler:

çocuk, oyun, gelişim

Özet

Bu derleme, çocukluk döneminde oyunun önemi ve çocuklar üzerine etkisini değerlendirmek amacıyla yazılmıştır. Yaşanan kültür, toplum fark etmeksizin çocukluk döneminin en etkin öğrenme aracı olan oyun, çocuğum gelişimine büyük katkı sağlamaktadır. Son yıllarda gelişmiş ülkelerin eğitim sistemlerine de dahil edilmektedir. Bu eğitim sisteminde, insanın fiziksel, zihinsel, duygusal ve sosyal gelişimini hedefleyen, yetişen nesillerin temel kaynağı olarak kabul edilen bilinçli ve planlı faaliyetler bulunmaktadır. Genel eğitimin ayrılmaz bir parçası olan bu faaliyetler, çocukların öğrenme, karar verme, işbirliği, sıralama, düzenleme, paylaşma ve başkalarının haklarına saygı gösterme gibi davranışları oyun sırasında öğrenmelerine olanak tanır. Oyun, çocukların ileride ihtiyaç duyacakları becerileri pratik yapmalarını, değerlendirmelerini ve mükemmelleştirmelerini sağlar. Yapılan araştırmalar, oyunun çocukların zihinsel, duygusal ve psikomotor gelişimlerine olumlu katkı sağladığını göstermektedir. Oyunlar, farklı gruplara ayrılsa da, temelde çocukların gerçek dünyaya uyum sağlamalarına yardımcı olurken psikolojik ve fiziksel ihtiyaçlarını karşılama konusunda da etkilidir.

Referanslar

Akandere, M. (2006). Eğitici Okul Oyunları. Nobel Yayıncılık, Ankara.

Aral N., Kandır A., & Yaşar M.C. (2002). Okul Öncesi Eğitim ve Okul Öncesi Eğitim Programı. Geliştirilmiş 2.Baskı, Ya-Pa Yayın Pazarlama, İstanbul

Ayan, S., & Memiş, U. A. (2012). Erken çocukluk döneminde oyun. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 14(2), 143-149.

Barnett, L. A. (2013). Children’s perceptions of their play: scale development and validation. Child Development Research,

Başal, H. (2010). Geçmişten Günümüze Türkiye’de Geleneksel Çocuk Oyunları. 1. Baskı. Morpa Kültür Yayınları, Ankara.

Bekmezci, H., & Özkan, H. (2015). Oyun ve oyuncağın çocuk sağlığına etkisi. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları Dergisi, 5(2), 81-87.

Colwell MJ, Lindsey EW. Preschool Childrens’ Pretend and Physical Play and Sex of Play Partner: Connections to Peer Competence, Sex Roles, 2005; 52(7/8), 497-509.

Elibol, C., Kılıç, Y., & Burdurlu, E. (2006). Okul öncesi çocuk oyuncakla¬rında malzeme kullanımı ve 4-6 yaş çocuklarının renk tercih¬leri. Aile ve Toplum Eğitim Kültür ve Araştırma Dergisi, 3:35-43.

Gökçen, Ç. F. (2005). Eğitsel oyunlar ve uygulama yöntemleri. Erken çocuklukta gelişim ve eğitimde yeni yaklaşımlar. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.

Hazar, M. (2005). Beden Eğitimi ve Sporda oyunla Eğitim. Ankara: Tutibay

Hurwitz, S. C. (2003). To Be Successful-Let Them Play!, Childhood Education, 79(2): 101-102.

Kıldan, A. O. (2001). Oyunun çocukların gelişim özelliklerine etkisi. (Master's thesis). Selçuk Üniversitesi, Konya.

Koçyiğit S, Tuğluk MN, Kök M. Çocuğun gelişim sürecinde eğitsel bir etkinlik olarak oyun. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi 2007;16:325-42.

Kuru, O. (2009). Dokuz yaş çocuklarının psiko-motor gelişimlerinde oyunun etkisi (Master's thesis,). Fırat Üniversitesi. Elazığ

Memiş, D. A. (2006). Oyunun Çocuk Gelişimine Etkisi ve Eğitimdeki Önemi, Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi, 14-16 Nisan, Gazi Üniversitesi, Kök Yayıncılık, Ankara.

Özdoğan, B. (2004). Çocuğa oyunla yardım. Çocuk ve oyun. Anı Yayıncılık, Ankara.

Özer D.S., Özer K. (2000). Çocuklarda Motor Gelişim. Kazancı Kitap Tic. A.Ş., İstanbul

Özer, A., Gürkan, A. C., & Ramazanoğlu, O. (2006). Oyunun çocuk gelişimi üzerine etkileri. Fırat Üniversitesi Doğu Araştırmaları Dergisi, 4(3), 54-57.

Poyraz, H. (2003). Okul Öncesi Dönemde Oyun ve Oyuncak. Ankara: Anı

Shaffer, D. R., & Kipp, K. (2013). Developmental psychology: Childhood and adolescence. Cengage Learning.

Şen M. (2010). Erken çocukluk eğitiminde oyun ve önemi. İçinde: Diken İH (ed). Erken Çocukluk Eğitimi. Pegem Akademi, Ankara.

Tsao, L. (2002). How Much Do We Know About the Importance of Play in Child Development?, Childhood Education, 78(4), 230-233

Tuğrul, B. (2010). Oyun temelli öğrenme. İçinde: Zembat R (ed). Okul Öncesinde Özel Eğitim Yöntemleri. Anı Yayıncılık, Ankara.

Türk Dil Kurumu. http://www.tdk.gov.tr/ Erişim Tarihi:29.02.2024.

UNICEF. (2004). Çocuk Haklarına Dair Sözleşme. Ankara.

Uzman E., & Ersanlı K. (2007). Eğitim Psikolojisi. Lisans Yayıncılık, İstanbul.

Yavuzer H. (2001). Doğum Öncesinden Ergenlik Sonuna Kadar Çocuk Psikolojisi, Remzi Kitabevi, İstanbul.

Yavuzer, H. (2003). Bedensel, zihinsel ve sosyal gelişimiyle çocuğunuzun ilk altı yılı. Remzi Kitabevi, İstanbul.

Yayla, M. (2016). Ebeveynlerin çocuk oyunları hakkındaki görüşleri ve çocuklarının oyunlarına katılımları ile ebeveyn çocuk yetiştirme tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Master's thesis). Pamukkale Üniversitesi, Denizli

Yörükoğlu, A. (2002). Çocuk ruh sağlığı çocuğun kişilik gelişimi eğitimi ve ruhsal sorunları. Özgür Yayın Dağıtım, İstanbul.

Yayınlanmış

03-06-2024

Nasıl Atıf Yapılır

Kaplan, A. (2024). Çocuk Gelişiminde Oyun ve Etkileri: Derleme Makale. Anatolian Journal of Mental Health , 1(1), 1–9. https://doi.org/10.5281/zenodo.11351186